محرم، آغاز سال جدید هجری و طلیعه‌ی ماهی است که تاریخ ظلمی را که در این ماه بر خاندان پیامبر اسلام رفت فراموش نخواهد کرد. از قضای روزگار هم ظالمان و هم مظلومان از جامعه‌ی مسلمانان بوده و هر دو گروه نیز خود را بر حق می‌دانستند و مسلمان واقعی. اما تاریخ بر مظلومیت و حقانیت امام حسین رضی‌الله‌عنه گواهی می‌دهد. درسی که از محرم و مبارزه‌ی خاندان پیامبر صلی‌الله‌علیه وسلم با کج‌روی و بدعت در دین، با اشرافی کردن حکومت اسلامی، با انحراف و ثروت‌اندوزی از طریق حکومت و سیاست می‌گیریم این است که از ظلم و ظالم حمایت نکنیم، به خاطر مطامع دنیا و چند صباح زندگی و رسیدن به مقام و مکنت تن به ذلت ندهیم.
ظلمی که به امام حسین شد، تشنه و مظلومانه کشته‌شدن او نبود چراکه هر صاحب قدرتی که جلال و جبروت و نیروی نظامی فراوان دارد و گروهی اندک و فاقد قدرت را بکشد قطعاً بر آن گروه ظلم روا داشته، چه او را تشنه بکشد، چه سیراب. تنهایی امام حسین، فهمیده‌نشدنش، نگه نداشتن حرمت فرزندان جدش و دیدن مسلمانان در صف ظالمان و دنیاپرستان بسی سنگین‌تر و ظالمانه‌تر از تشنه شهید شدنش است.
دنیای امروز ما نیز پر است از ظالمان و یزیدیان. محرم‌ها و عاشوراها در همیشه‌ی تاریخ وجود دارند، کافی است به اطرافمان بنگریم، تشخیص ظالم از مظلوم کار سختی نیست، آنچه سخت است جدا کردن خود از صفوف ظالمان، سکوت نکردن در مقابل آنان به‌خاطر مطامع دنیوی و منافع شخصی و گروهی‌مان است؛ در نپذیرفتن ذلت است، در سکوت معنادارمان است.
در ماه محرم هم به یاد حسین رضی‌الله‌عنه و یارانش خواهیم بود و از ظلمی که بر او رفت اندوهگین می‌شویم و بر انحراف و دنیاپرستی ظالم‌ترین گروه از مسلمانان تأسف می‌خوریم، هم با شروع سال جدید هجری به روزهای خوب و هدایت یا نابودی ظالمان زمانه امیدوار می‌شویم. این امید جز با ظلم‌ستیزی، ایجاد اصلاح در امت که هدف پیامبر و خاندانش بود محقق نمی‌شود.
یادمان باشد ظلم نکنیم و یاور مظلومان باشیم، خود را ارزان نفروشیم، حق‌گو و حق‌طلب باشیم، از موقعیت سیاسی و اداری‌مان برای ثروت‌اندوزی و گماردن خویشان و نزدیکان‌مان بر مناصب و مشاغل استفاده نکنیم. اگر مقام کشوری یا استانی داریم امکانات و اعتبارات در اختیارمان را عادلانه تقسیم کنیم، اگر می‌توانیم سهم بیشتری به آنانی بدهیم که مشهود است عدالت در حق آنان رعایت نشده است. اگر در اقتصاد و تجارت دستی داریم از تحریم‌ها و کمبودها برای خود کیسه ندوزیم، احتکار نکنیم، به سود اندک در کسب‌وکارمان راضی شویم تا مردم کم‌درآمد فشار کمتری تحمل کنند. تا می‌توانیم هوای فقرا و مستمندان را داشته باشیم، ریاکار، چاپلوس و فرصت‌طلب نباشیم. اگر این‌گونه بودیم در حزب حسینیم، غیر آن یزیدی‌ایم و در صف ظالمان!

منبع: کانال تلگرامی نویسنده