دروغ جهاد نکاح

دروغ جهاد نکاح

بالاخره ثابت شد که داستان جهاد نکاح دروغی بیش نیست که توسط مکاران سازمان اطلاعات سوریه برای تخریب وجهه گروه‌های مخالف نظام رژیم ساخته و پرداخته شده است. بوق‌های تبلیغاتی رژیم نیز به ترویج این مقوله پرداختند و گمان می‌کنم تا حدودی موفق شدند به اعتبار نیروهای ملی در حال مبارزه و دفاع از کرامت ملت سوریه ضربه بزنند. در تبلیغ این ایده‌ی شیطانی، بسیاری از دشمنان جریان اسلامی خارج از سوریه نیز مشارکت نمودند؛ به‌عنوان مثال در مصر و تونس دقیقاً همین اتهام علیه اسلامگرایان به کار برده شد. نه تنها نوشته‌های جریان غیراسلامی در جهان عرب، بلکه تمام هم و غم اپوزیسیون سوریه نیز به این امر اختصاص یافت، تا آنجا که اعتبار و جلالت جهاد مورد اهانت قرار گرفت و همه از این زاویه به آن نگاه ‌می‌کردند؛ گویی جهاد، پوشش و دستاویزی برای ارتکاب فحشا و ترویج آن می‌باشد.

درحالی‌ که برخی رسانه‌های عربی شادمانه این حکایت را روایت می‌کردند، رسانه‌های فرانسوی از جمله روزنامه «لوموند» و «کانال ۲۴» تلویزیون فرانسه دروغ بودن جهاد نکاح را افشا نمودند. لوموند در اول ماه اکتوبر جاری طی گزارشی اعلام کرد که جهاد نکاح در سوریه، وجود خارجی ندارد و رسانه‌های رژیم در راستای هجوم به انقلابیون، که رژیم به قصد انکار ملی‌ بودن‌شان، آنها را بیگانه یا وابسته به بیگانگان می‌داند، این ایده را اختراع کرده‌اند. بنا به گزارش لوموند این توطئه برای اولین بار در اواخر سال ۲۰۱۲ توسط یکی از شبکه‌ های جدیدالتاسیس المیادین حامی رژیم دمشق در لبنان مطرح، و به سرعت توسط منبرهای رسانه‌ای حامی بشار اسد نسخه‌ برداری و منتشر شد. هدف اصلی از این دروغ تخریب وجهه اپوزیسیون سوریه بود، اما افکار عمومی جهان عرب را نیز شامل این توهین کرد. برای این‌ که مصداق و سندی برای آن بتراشند فتوایی در این زمینه به یکی از داعیان معروف دینی اهل سعودی یعنی شیخ محمد العریفی منتسب کردند. انکار سریع این موضوع توسط العریفی، باعث شد تا این بار فتوا را به منبع ناشناخته‌ دیگری، که اثبات آن آسان نیست، نسبت دهند.

این روزنامه فرانسوی می‌افزاید مسأله جهاد نکاح، دارای خاصیتی هیجان‌انگیز و مورد علاقه‌ی رسانه‌هاست، به‌همین خاطر نشریات و برنامه‌های تلویزیونی به‌ صورت گسترده به آن پرداختند، بدون این‌ که فتوایی در تجویز آن وجود داشته باشد. گزارش اشاره می‌کند که تمام گروه‌های اپوزیسیون سوریه از ائتلاف ملی سوریه گرفته تا جیش الحر (ارتش آزادی‌ بخش) و جبهه النصره این ایده را انکار نموده و با قاطعیت گفته‌اند چنین چیزی در میان انقلابیون وجود ندارد.

لوموند به سخنان لطفی بن جدو، وزیر کشور تونس اشاره می‌کند که گفته بود تعدادی از زنان تونسی برای شرکت در چنین جهادی به سوریه رفته‌اند، اما هیچ آمار و ارقامی ارائه نکرد، همان‌طور که پیش و پس از آغاز ماجرا، هیچ مدرکی دال بر وجود فتوای یک عالم تونسی در این زمینه وجود نداشته است تا این خبر را تأیید کند.

«کانال ۲۴» تلویزیون فرانسه نیز دقیقاً به همین نتیجه رسیده و گفته وزیر کشور تونس در مخالفت با جنبش النهضه (حزب حاکم به رهبری الغنوشی) به چنین موضوعی دامن زده است. این کانال می‌گوید با منابع مطمئن مرتبط با اپوزیسیون سوریه تماس گرفته است و همه گرو‌ها داستان را از اساس انکار کرده و آن را به اطلاعات سوریه نسبت دادند. بنا به گزارش کانل ۲۴ فرانسه السید أنور مالک، یکی از ناظران و نمایندگان اتحادیه عرب اعزامی به سوریه نیز داستان جهاد نکاح را ساخته و پرداخته اطلاعات سوریه دانسته است. در گزارش این شبکه به دو نکته مهم اشاره شده است:

یک؛ تصاویر منتسب به دختران تونسی قلابی و مربوط به دختران چچنی در زمان درگیری به نیروهای روسیه است.

دو؛ میلکه جباری یکی از کارکنان شبکه «المیادین» لبنان نزدیک به رژیم سوریه از شغل خود استعفا داده است، زیرا مجبور شده بود در ساخت و پخش برنامه‌ی جهاد نکاح از شبکه المیادین شرکت داشته باشد.

جوخه‌ی قتل سوریه فقط آن‌هایی نیستند که بر سر مخالفین آتش می‌ریزند و آنها را خاکستر می‌کنند، بلکه اقدامات دیگری نیز در فضای رسانه‌ای انجام می‌شود و با تیرهای پلید و مسموم مانند داستان جهاد نکاح مخالفان را ترور شخصیت و آنان را نیست و نابود می‌کنند. باید اعتراف کرد که جوخه‌ی مرگ رسانه‌ها قوی‌تر و گسترده‌تر است، نه فقط از این لحاظ که بینندگان تلویزیون بیش از خوانندگان کتاب و روزنامه‌اند، بلکه به‌ خاطر اینکه این گروه علاوه بر داخل سوریه در سراسر جهان عرب نیز حضور دارند. به این کارها می‌پردازند، درحالی‌ که خوب می‌دانند که رسانه‌ها امروزه جزیی از سلاح کشتار جمعی شده‌اند که وجدان انسان‌ها را فاسد می‌کند، روح و احساس آنها را می‌کشد و از انسانیت تهی‌شان می‌کند حتی اگر به ظاهر زنده باشند.

نویسنده: فهمی هویدی / ترجمه: عبدالسلام سلیمی

لینک منبع عربی: روزنامه الشروق مصر