«تجربه» چراغ راه زندگی است.

چراغ تجربه «تجربه» چراغ راه زندگی است. این چراغها را در زندگی خودمان و دیگران، روشن نگه داریم. اگر شعله و نوری در تجارب حیات است، چه بسا از «سوختن» یک جان و شعله کشیدن یک «زندگی» است. چه بهتر که آن را نثار راه «نوآمدگان» کنیم که در آغاز راهند. شما تاکنون، چند نمونه از اینگونه «مشعل» ها را سر راه تاریک دیگران روشن کرده اید؟ کاش انسانها، تجربه های آزموده را دوبار تجربه نکنند. پس «آینه عبرت» به درد چه روزگاری می خورد؟ خیلی ها با دیدن یک «محبت» دل می بازند و خام می شوند. جوانی و کم تجربگی و غرور هم به کمک می آید و یک «زندگی» که می توانسته شاداب و پرامید و باصفا باشد، به «گورستانی تیره و سرد» تبدیل می شود. خوشا به حال آنان که هنوز «عصب غیرت» و «رگ جوانمردی» در وجودشان از حس و حرکت نیفتاده است. اگر گل نیستی، خار هم مباش!… این طوری بهتر است.