این درست است که هیچ نکته مشترکی از گذشته تا کنون میان اسرائیل با نظام اسد نبوده است و حضور این نظام به نفع اسرائیل نیست و این حکومت پلی میان ایران با حزب الله محسوب میشود اما باید در نظر داشت که در نبود این حکومت اوضاع بسیار بدتر از این خواهد بود.
همه تحلیلها مبنی بر سقوط یک هفتهای یا چند هفتهای نظام اسد اشتباه از کار در آمده است، به عبارت دیگر هر کسی که میگفت نظام اسد ظرف چند هفته یا کوتاه زمانی از پای در میآید کاملا اشتباه میکرد. وضعیت در سوریه پیچیده شده است. هر چه بیشتر میگذرد، روشنتر میبینیم که امور چگونه به سمت جنگ داخلی میان مخالفان با نظام سوری تمرکز مییابد.
در این میان نخستین چیزی که خود را نشان میدهد این است که هیچ تصویر روشنی از مخالفان اسد وجود ندارد. این هم روشن نیست که رهبری مخالفان اسد به عهده چه کسی است، و معلوم نیست در صورتی که نظام اسد سقوط کند چه کسی میخواهد جاشنین آن شود. علاوه بر آن، هر چه زمان بیشتر میگذرد این حقیقت بیشتر روشن میشود که مخالفان اسد که خود را انقلابیون میخوانند تا چه اندازه به محافل خارجی وابستهاند در حالی که هیچ وابستگیای به ملت سوریه ندارند.
آنچه از جریانهای وابسته به تروریسم بینالمللی زده میشود مثل القاعده یا برخی از سازمانهای سلفی یا سازمانهای اسلامی تندروی افراطی، همگی در جمع مخالفان اسد گرد آمدهاند. این در حالی است که مسیحیها، درزیها و اقلیتهای دیگر از پیوستن به این جریانها خودداری میکنند و نمیخواهند که هر گونه همکاریای با آنها داشته باشند. از سوی دیگر شاهدیم که ارتش سوریه که از لحاظ ساختاری وابسته به طایفه علوی است، این حقیقت را خوب میداند که شکست در این جنگ تا چه اندازه میتواند برایش گران تمام شود، اعضای ارتش سوریه میدانند که اگر شکست بخورند مخالفان حکم اعدام آنها را صادر خواهند کرد، برای همین تا پای جان میجنگند و اجازه نمیدهند که نظامشان شکست بخورد.
درگیری میان جریانهای مخالف با سربازان ارتش سوریه و وفاداران به نظام تقریبا در تمامی مناطق سوریه در جریان است. اخیرا نیز دیدیم که درگیریهای مشابهی در جنوب القنیطره و نزدیک به بیر العجم درگرفت. مخالفان برای ضربه زدن به نیروهای مستحکم ارتش در آن منطقه به مرزهای اسرائیل نزدیک شدند و زد و خوردهایی را ایجاد کردند. ارتش سوریه نیز آتش را به روی آنها گشود که در پی آن به دلیل نبود تمرکز زیاد تعدادی خمپاره نیز به خاک اسرائیل اصابت کرد. ارتش اسرائیل درک کرد که نیروی نظامی وابسته به حکومت سوریه قصد ورود به خاک اسرائیل را ندارد ولی شوکه شد وقتی که متوجه شد تکنولوژی که خود از آن بهره میبرد تا چه اندازه با تکنولوژیای که در اختیار ارتش سوریه است، تفاوت دارد.
روز گذشته (سهشنبه) هنگامی که یکی از گلولههای توپ توپخانه ارتش سوریه به خاک اسرائیل اصابت کرد، تانکها و توپخانههای اسرائیلی خاک سوریه را هدف قرار دادند که ظن آن میرود که تلفاتی را نزد ارتش سوریه موجب شد. با این حال امیدواریم که ارتش اسرائیل و ارتش سوریه به تبادل آتش به یکدیگر نپردازند چرا که در این صورت وضعیت عادیای که میان دو طرف وجود دارد به یک جنگ نامطلوب تبدیل خواهد شد.
در این رابطه باید این حقیقت را یادآور شویم که نظام سوریه خوب میداند که از امکانات لازم برای آغاز جنگی تمامی عیار علیه اسرائیل برخوردار است. این جنگ میتواند به نفع سوریه تمام شود چرا که اسرائیل دشمن شماره یک سوریها محسوب میشود، در صورت بروز این جنگ آنها آسانتر میتوانند میان ملت خود وحدت و اتحاد ایجاد کنند و جنگی را علیه دشمن صهیونیستی راه بیندازند.
روشن است که مخالفان نمیخواهند که با وقوع چنین حادثهای خدمتی به اسد بکنند، این هم روشن است که اسد نیز نمیخواهد امور را به این سمت بکشاند اما هر گونه دگرگونیای در این سطح میتواند برای اسرائیل بسیار گران تمام شده و عواقب غیر قابل پیشبینیای برای آن به دنبال داشته باشد. اسرائیل نباید به هر خمپارهای که به خاک خود اصابت میکند علیه سوریه واکنش نشان دهد چرا که تداوم این وضعیت قطعا همه چیز را تغییر خواهد داد.
در اسرائیل شنیده میشود و از اظهارات برخی از مسئولان و مقامات این موضوع برداشت میشود که میگویند به زودی نظام اسد سقوط میکند و مخالفان حکومت را به دست میگیرند و این مساله را به یک آرزو برای خود تبدیل کردهاند. اما به اعتقاد من از نگاه اسرائیل نظام اسد بسیار بهتر از مخالفانی است که نه کسی آنها را میشناسد و نه میداند چه کسانی از آنها حمایت میکنند و نه میدانیم که پس از اسد چه کسی به قدرت میرسد.
بر اساس تجربهام میدانم که به طور کلی چنین اتفاقاتی اوضاع را بهبود نخواهد بخشید و نمیتواند منطقه را به سمت آرامش ببرد. بلکه بر عکس، ما در جاهای مختلف دیدهایم که هنگامی که حکومتها در پی بهار عربی تغییر کردند حکومتهایی بر سر کار آمدند که بیش از حکومتهای قبلی دشمنی با اسرائیل داشتهاند.
مصلحت اسرائیل این است که اصلا حرفی در این زمینه نزند تا حکومت علوی همچنان در دمشق بر سر کار باقی بماند. این درست است که هیچ نکته مشترکی از گذشته تا کنون با نظام اسد نداشتهایم و حضور این نظام به نفع اسرائیل نیست، و این حکومت پلی میان ایران با حزب الله محسوب میشود اما باید در نظر داشت که در نبود این حکومت اوضاع بسیار بدتر از این خواهد بود.
سوریهای که بشار اسد رهبر آن باشد و حکومت را در اختیار داشته باشد، بیشتر از اصول ملی حمایت میکند تا اصول دینی افراطی. و این چیز کم اهمیتی نیست: ما میدانیم که این روزها از چه صحبت میشود، ما با این نظام دهها سال زندگی کردهایم و موفق شدهایم که با آن به یک آرامش نسبی برسیم.
نویسنده: رافی نوی، سرهنگ ارتش و فرمانده گردان شمالی ارتش اسرائیل
منبع: القدس العربی به نقل از یدیعوت احرونوت
منبع: دیپلوماسی ایرانی