زلزله عذاب الهی یا پدیده ای طبیعی؟

  زلزله چگونه روی می دهد؟

زلزله زمانی اتفاق می افتد که قسمت های بزرگی از پوسته زمین به طور ناگهانی کنار یکدیگر عبور می کنند. این قسمت ها که به صفحات تکتونیکی معروف اند، در بالای گوشته زمین واقع شده اند؛ لایه ای که مانند یک سیال کُند رفتار می کند. یعنی صفحات تکتونیکی با گذشت زمان به یکدیگر برخورد می کنند. آنها همچنین می توانند بالای یکدیگر بلغزند که این پدیده را فرو روی می گویند. مکان هایی که در آنها یک صفحه با صفحه دیگر تماس پیدا می کند، به بیشترین میزان مستعد زلزله هستند. سطوح خاصی که در آنها قسمت هایی از زمین به هم برخورد می کنند، گسل نامیده می شوند. با حرکت صفحات، فشار در مرزهای آنها تجمع می یابد، در عین حال، اصطکاک آنها را در جای خود نگه می دارد. وقتی فشار بر اصطکاک غلبه می کند، زمین به لرزه در آمده و انرژی آزاد می شود.

در باره اسباب و پیام های وقوع پدیده هایی مانند: سیل، زلزله، سونامی و… حرف و حدیث بسیار است، و هرکس با توجه به دانش و رویکرد خود سخن و نظری دارد، اما از یک حقیقت مورد اتفاق نباید غفلت نمود که: با توجه به قانون و نظام علت و معلول که بر جهان هستی حاکم است‌، کسانی که زمینه‌های لازم برای رویارویی با حوادث طبیعی را فراهم نکنند، کم و بیش آسیب‌پذیر خواهند بود:
اگر در منطقه ای زلزله ای روی می دهد و از بخش‌های فقیرنشین‌، هزاران قربانی می‌گیرد،
اگر بیماری فراگیر یا خشکسالی بیشتر دامن افراد بینوا را می‌گیرد،
اگر زن و مرد، و پیر و جوان و مسلمان و نامسلمان در آنگونه رویدادها آسیب می بینند، به پاره ای قوانین و سنت های دگرگونی ناپذیر حاکم بر پدیده های مادی و خشکی و دریا و آب و هوا بستگی دارد که جز معجزه کسی را مستثنی نمی گرداند.
زمانی که خداوند خواست برای مجازات قوم حق ناپذیر نوح علیه السلام دنیا طوفانی شود، به پیامبرش فرمود برای نجات خود و پیروانش از غرق شدن، یک کشتی بسازد.
هنگامی که خداوند ملائکی را نزد لوط علیه السلام فرستاد تا او را از مجازات قومش باخبر کنند، از سوی خداوند به اوگفتند: همراه با پیروانت از مناطق محل سکونت آنان دور شوید.

یعنی چناچه مستمندان نیز همچون ثروتمندان از خانه‌های مقاوم در برابر حوادث برخوردار می بودند و خانه‌ها را طوری می‌ساختند که با مختصر حرکتی در هم فرو نمی ریخت، آنان نیز در امان می بودند.

درس هایی که از رویدادهای طبیعی باید گرفت:

– بیداری و بازگشت‌:

گاهی حوادثی ناخوشایند و ناگوار در زندگی انسان‌ها رخ می‌دهند تا عاملی برای بیداری و بازگشت به مسیر درست انسان در زندگی باشند.

– کفاره گناهان‌:

گاهی خداوند برای از بین بردن آثار گناهان‌، برخی بلاها و مصیبت‌ها را متوجه انسان‌ها می‌کند تا به لطف و کرم خود بخشی از گناهان برخی از گنه‌کاران را در دنیا بزداید تا پس از مرگ‌ گرفتار پیامدهای سخت آن نشوند.

– امتحان‌:

برخی از بلاها برای آزمایش مردم رخ می‌دهند تا انسان ها در چگونگی رفتار با آن کارنامه کردار خود را رقم بزنند، زیرا که آزمون یکی از سنت‌های الهی است و به هیچوجه تعطیل بردار نیست‌.

همچنین وقوع حوادث طبیعی تذکری همگانی است به:
– کوتاهی فاصله بین مرگ و زندگی
– تقویت روحیه نوع دوستی و خیر و خدمت
– تا هر کس هویت خود را آنگونه که هست نشان دهد.
– گاهی حوادث طبیعی سبب همبستگی و نزدیگی ملت‏ها و گاهی دولت ها می شوند.
– یکی از مهم‏ترین فوائد اینگونه حوادث، درس گرفتن جهت رعایت اصول مهندسی در ساخت و سازها و پیشبینی‏های لازم برای جلوگیری از تلفات و خسارات جبران‏ناپذیر است.

همچنان که اشاره شد نباید فراموش نمود که، همه آنچه در جهان مادی اتفاق می افتند، بر اساس نظام «علیت و معلولیت» هستند، واینکه ما از چگونگی رابطه میان «معصیت و مصیبت» شناختی نداریم، نمی تواند وجود آن رابطه را نفی کند.
ستم و زورگویی تعدادی از دولت ها وگناه و نافرمانی برخی از ملت ها و آدم ها بر روی کره زمین شناور در فضا که در (حرکت وضعی) با سرعت (۱۸۰۰) کیلومتر و در(حرکت انتقالی ) (۱۰۸۰۰۰) کیلومتر در ساعت حرکت می کند، و تحت قانون فرمول های فیزیکی قرار دارد، مانند اقدام آدمی ناأهل برای سوراخ نمودن کشتی در وسط دریا و یا تیر اندازی به لاستیک اتوبوس در حال حرکت است، که بنابر سنت ها و قوانین حاکم بر ارض و آب و انسان، زمانی که کشتی غرق شود و یا اتوبوس برگردد زن و مرد و کوچک و بزرگ و مسلمان و نا مسلمان مثل هم آسیب می بینند و گرفتار می شوند.
عبدالعزیزسلیمی ۲۵/۰۸/۹۶