صــــلاح الـــدّین.نــت پایگاه اینترنتی عبدالعزیزسلیمی (نویسنده و مترجم)
منابع نزدیک به دو طرف(ترکی – قطری) می گویند که تکرار دیدارها در درجه اول هماهنگی مواضع در سوریه با طرف هایی که مورد حمایت ترکیه و قطر هستند را شامل می شود که البته شامل گروه های اسلام گرا نیز می شود. بررسی اوضاع برای تقویت جبهه شمال سوریه در برابر ارتش سوریه به ویژه اوضاع حلب نیز از دیگر برنامه های دو طرف محسوب می شود.
پیش از این قطر و ترکیه با یکدیگر به توافق رسیده بودند تا برای آموزش نیروهای نظامی مخالف سوری وابسته به خود در شمال کشور همکاری کنند و آنها را مسلح سازند. گفته می شود هماهنگی آنها باعث شده بود تا نیروهای مخالف سوری به طور جزئی پیشرفت هایی را در برابر نیروهای بشار اسد به دست آورند.
دوحه و قطر در همین چارچوب توافق همکاری های امنیتی و آموزش نیروهای عملیاتی و همچنین گسترش صنایع نظامی را نیز امضا کرده بودند که به آنها اجازه می داد نیروهای مشترک در صورت نیاز در مناطق مورد نظر منتشر کنند و مانورهای نظامی مشترک داشته باشند. کارشناسان هدف از این هماهنگی ها را ایجاد پوششی برای اوضاع جاری در سوریه و دخالت های آنها در این کشور می دانند.
قطر و ترکیه هر دو سرسختانه به دنبال دخالت نظامی زمینی در سوریه هستند و تلاش دارند مساله مبارزه با داعش را بهانه ای برای ورود نیروی نظامی به سوریه کنند. دوحه و آنکارا همچنین به واشنگتن پیشنهاد داده اند که می توانند همانند نیروهای شبه نظامی داوطلب مردمی شیعی که مورد حمایت ایران است، نیروی داوطلب مردمی سنی ایجاد کنند.
قطر و ترکیه در تاسیس “جبهه الشامیه” که سه گروه شبه نظامی “حرکت نورالدین زنکی” و “جیش المجاهدین” و “کتیبه التوحید” را در خود جای داده، همکاری داشته اند و آنها را مجموعه های اسلامی “نیروی داوطلب مردمی سنی” توصیف می کنند که البته بعضی از آنها با اخوان المسلمین و گروه های سلفی ارتباط نزدیک دارند.
دوحه و آنکارا اصرار دارند که گروه شبه نظامی “حرکت نورالدین زنکی” مطابق با استراتژی امریکا است که می گوید میدان مبارزه باید به دست “نیروهای داوطلب مردمی” باشد و کارشناسان امریکایی صرفا مشاوره نظامی دهند. آنها این گروه را مشابه گروه های داوطلب مردمی شیعی مورد حمایت ایران می دانند و معتقدند که امریکا با وجود این نیروها بود که از ارسال نیروی زمینی به منطقه برای مبارزه با داعش منصرف شد.
ترکیه، به طور ویژه، مخالف سرسخت حکومت بشار اسد است. رجب طیب اردوغان شخصا برای سرنگونی بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه تا کنون هر آن چه در توان داشته انجام داده است. اردوغان حتی تلاش بسیاری کرد که سازمان ملل و جامعه جهانی را مجاب کند که برای سرنگونی بشار اسد نیروی نظامی به سوریه گسیل بدارند اما در رسیدن به این هدف تا کنون ناکام مانده است.
با حمله عربستان به یمن که ریاض آن را “عملیات قاطع” نامید، ترکیه به تکاپو افتاد که حمله مشابهی را علیه دمشق رقم بزند اما در رسیدن به این هدف نیز (فعلاً)ناکام ماند.
منبع:دیپلوماسی ایرانی
