صــــلاح الـــدّین.نــت پایگاه اینترنتی عبدالعزیزسلیمی (نویسنده و مترجم)
کریستین ساینس مانیتور تحلیل کرد:
آیا زمان فکر کردن به گزینه های باقی مانده برای بشار اسد فرارسیده است؟
با بالاگرفتن درگیری ها در سوریه و ادعای مخالفان مسلح بشار اسد رئیس جمهوری این کشور در خصوص به محاصره درآوردن فرودگاه بین المللی دمشق و نزدیک شدن مخالفان به پایتخت ، کریستین ساینس مانیتور در نوشتاری به قلم نیکولاس بلاندفورد راهکارهایی را به بشار اسد پیشنهاد می کند. نویسنده این مطلب در این خصوص می نویسد:
در چند هفته گذشته آسمان مناطق شمالی ، شرقی و جنوبی سوریه از ابر سیاهی پوشیده شده است. ابرتیره رنگی که ناشی از انفجارهای پیاپی و حملات هوایی و تبادل آتش میان نیروهای مخالف و ارتشی های وفادار به بشار اسد است. به نظر می رسد که دولت بشار اسد با گذشت ۲۰ ماه از آغاز ناآرامی ها اندک اندک شکننده تر از پیش می شود. یک دیپلمات اروپایی به شرط عدم افشای نام خود در این خصوص می گوید: ظاهرا ارتش آزاد سوریه که متشکل از نیروهای مخالف اسد است قدرت خود را بازیافته و در حال پیشروی های چشمگیر است!
این دیپلمات اروپایی در بخش های دیگری از سخنان خود بدون ارائه مدرکی خاص ادعا می کند که نمی توان با قاطعیت اعلام کرد که بشار اسد هنوز کنترل امور را در دست دارد. نشانه هایی وجود دارد دال بر اینکه شورایی متشکل از ۵۰ تا ۱۰۰ چهره رده بالای نظامی و سیاسی در راس که از جمعیت علوی های سوریه هستند در حال حاضر کنترل امور و قدرت تصمیم گیری را در اختیار دارند.
نویسنده این مطلب در ادامه سه گزینه پیش روی بشار اسد رئیس جمهوری سوریه گذاشته و می نویسد: در حالی که مخالفان هر روز حلقه نزدیک شدن به پایتخت سوریه را تنگ تر می کنند بشار اسد با سه گزینه روبه رو است:
۱٫ باقی ماندن در کاخ ریاست جمهوری و تن دادن به نبردی که بی شک خونین خواهد بود و البته همان نتیجه ای را به دنبال خواهد داشت که بشار اسد چندی پیش در گفتگو با تلویزیون روسیه بیان کرده بود: زندگی و مرگ در خاک وطن. این گزینه البته بسیار دور از ذهن است.
۲٫ فرار از دمشق به همراه خانواده و پناهندگی در کشورهایی چون ایران یا ونزوئلا که در جریان ناآرامی های سوریه بیشترین حمایت از بشار اسد را به عمل آوردند. گفته می شود که فیصل مقداد معاون وزیر امور خارجه سوریه دیدارهایی از ونزوئلا ، کویا و اکوادور داشته است. البته اکوادور پیش از این اعلام کرده بود که حاضر به اعطای پناهندگی به بشار اسد نیست.
۳٫ این گزینه که ظاهرا از چندی پیش مقدمات عملیاتی شدن ان نیز فراهم شده است کوچ بشار اسد و نزدیکان به وی به سمت مناطق علوی نشین در سواحل دریای مدیترانه است. برخی منابع دیپلماتیک بر اساس آنچه که گزارش های تایید نشده می خوانند ادعا کرده اند که دولت بشار اسد تحریکاتی را در این منطقه اغاز کرده است. شهرهای ساحلی این منطقه سنی نشین و مناطق کوهستانی ان را علوی ها تشکیل می دهند.
منبع:دیپلوماسی ایرانی
باعرض سلام و خسته نباشید خدمت نویسنده و مترجم محترم،بنظر نمیرسد که رایزنیهای غربیها و سازمان ملل دلسوزانه باشد،رفت و آمدهای اصغر ابراهیمیها هم هیزم بیار آتش هستند،بشار اسد بمانند پدر ظالمش از نسل کشی وقتل و خونریزی دریغی ندارد،اخیرا از صلاحهای کشتار جمعی و شیمیائی هم استفاده کرده است،تهدیدهای امریکا هم توخالی بود، با تاءسف مردم انقلابی سوریه ار اتحاد و مرکزیت خوبی برخوردارنیستند،افسران ارشدی که از رژیم جدا شده اند در گوشه و کنار عالم آواره اند، شورای مخالفان هم موفقیتی ندارند ،بیشتر مخالفان هم آواره ی کشورهای اطراف شده اند،کردهای شما ل هم خود را بیطرف نشان میدهند،با این وضعیت زمان بیشتری برای نا بودی خلق فراهم میشود،افسران ارشدی که از رژیم جدا شده اند با هماهنگی شورای مردمی یک ارتش منظم و فرا گیر تشکیل و سازمان دهی نمایند، اقشار مرد م اختلافات قومی و مذهبی و نژادی را کنار بگذارند، با یک بسیج عمومی و همه جانبه در سطح کشور بطور همزمان و هماهنگ مزدوران رژیم فاسد را به دریا بریزند،بقول شاعر شیرین سخن ( کس نخارد پشت من ، جزء ناخن انگشت من)