صــــلاح الـــدّین.نــت پایگاه اینترنتی عبدالعزیزسلیمی (نویسنده و مترجم)
سالگرد انتشار اعلامیه بالفور و سالگرد تقسیم فلسطین بر اساس قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل ( به تاریخ۲۹/۱۱/۱۹۴۷) بدون اینکه به مضمون آنها اشاره کنیم، سپری شد. اعلامیه بالفور به شکل نامه ای در تاریخ ۲/۱۱/۱۹۱۷ میلادی از سوی لرد آرتر جیمز بالفور وزیر امور خارجه انگلستان به لرد ادموند روچیلد رهبر یهودیان صهیونیست در انگلستان ارسال گردید. صهیونیست ها به این اعلامیه بسیار اهمیت می دهند و آن را سندی می دانند که ارزشش بیشتر ارزش معاهده سایس ـ پیکو است که همراه این پیمان در تشکیل تاریخ جدید برای منطقه خاورمیانه سهیم بوده است.
اما دولت های عربی قطعنامه تقسیم فلسطین را در زمان تصویبش رد کردند و آن را مخالف با منشور سازمان ملل دانستند زیرا از ملت این کشور درباره آن نظرسنجی نشد.
رأی این ملت مخالف قطعنامه تقسیم فلسطین بود علاوه بر آن پیمان بالفور در سال ۱۹۱۷ در زمانی که انگلستان هیچ ارتباط قانونی با فلسطین نداشت، صادر شد. اشغال فلسطین از سوی انگلستان پس از صدور این پیمان صورت گرفت و نیز قانون اشغالگری به دولت اشغالگر اجازه نمی داد که در سرزمین تحت اشغالش به میل خود رفتار کند، اضافه بر آن این پیمان، همانطوری که مشخص شد، فلسطین را به گروهی از مردم هدیه می داد که هیچ صفت یا حقی در دریافت آن و سکونت در آن و اشغال آن را نداشت، این پیمان توافقنامه یا معاهده نیست.
در سال هایی که بر تشکیل رژیم صهیونیستی در قلب جهان عرب می گذرد تمامی تلاش های این رژیم بر تشویق مهاجران یهود برای یهودی کردن فسطین بر اساس اسناد جعلی بوده است تا از این طریق بهانه ای را برای جنایت انگلستان در پیمان بالفور و تقسیم فلسطین پیدا کند. این رژیم هممچنین در رویارویی با امت عرب و ملت های مسلمان یک متجاوز شناخته شده است. بدین ترتیب رژیم صهیونیستی در طرح سلطه استعمار غربی بر وطن عربی وارد شده است تا از افزایش توان آن جلوگیری کند و امکان وحدت آن را از بین ببرد و امنیت ملی آن را با خطر رو به رو سازد.
نتیجه طبیعی تشکیل رژیم صهیونیستی چه بر پایه اعلامیه بالفور و چه در قطعنامه تقسیم فسطین نابودی وجود مادی و معنوی ملت عربی در فلسطین بوده است. این قضیه بدون اینکه راه حلی عادلانه برای آن پیدا شود، در همان وضعیت باقی مانده است و رژیم صهیونیستی در عمل از حمایت نامحدود قدرت های استعماری و غربی به ویژه دولت آمریکا برخوردار است. کمیته چهارگانه که کوچک شده شورای امنیت است طرح نقشه راه را ارائه داده است.اگر تشکیلات جدید خودگردان آن را بپذیرد، “اسرائیل” همچنان خواهد کوشید شروطی را برای پذیرش آن قرار دهد یا از روشی خاص خود برای دور زدن آن استفاده کند و این کار را با کمک دولت آمریکا و حمایت های آن انجام می دهد به این بهانه که مرزهای بین دو دولت در فلسطین فرضی هستند و حق بازگشت آوارگان فسطینی و قدس نیز از چنین حالتی برخوردارند. این مسائل به بررسی در کنفرانسی بین المللی واگذارده شده است که انگلستان خواستار تشکیل آن در سال ۲۰۰۵ شده است. چنانکه می دانید انگلستان شریک آمریکا در اشغال عراق و تخریب منطقه خاورمیانه و صاحب اعلامیه بالفور است.
ملت فلسطین هنوز از اشغال انگلیسی و اعلامیه بالفور و قطعنامه تقسیم فسطین و تشکیل “اسرائیل” ـ مرحله اول در پروژه صهیونیستی ـ رها نشده است که ” اسرائیل” پروژه دوم خود را به منظور الحاق بقیه خاک اشغالی فلسطین در سال ۱۹۶۷ و سرزمین کشورهای عربی همجوار با فلسطین به سرزمین های تحت اشغال “اسرائیل” را مطرح کرده است. آریل شارون می خواهد در زمان حکومتش مرحله دوم را نیز به پایان برساند، از این رو می کوشد که در سایه اختلال موجود در موازین قدرت که به نفع رژیم صهیونیستی و قدرت های حامی و در رأس آن آمریکا است ملت های عرب و امت مسلمان را مجبور به تسلیم در برابر خواسته هایش کند. حساب ملت های پویا و زنده از حساب قدرت های شرور در جهان جداست ، ملت های عرب از جمله ملت فلسطین به اصول مبارزاتی خود با تکیه بر حق، عدالت، مشروعیت جهانی پایبند خواهند ماند.
دکتر هیثم کیلانی
منبع: مقاومت فلسطین
