یادداشت هفتگی (۰۱)

– موضع حقیقی دولت های همسایه کردستان عراق پس از اعلام استقلال مشخص خواهد گردید. اما ترکیه و ایران در باره حمایت فرصت طلبانه دولت تروریستی اسرائیل از رفراندوم حساسیت خاص خود را دارند، و نمی خواهند صهیونیست ها از نفوذ خود بر آمریکا، اروپا و روسیه بهره بگیرند و دیر یازود در کنار مرزهای ایران و ترکیه پایگاهی برای خود پیدا کند.
– نه دولت ترکیه و نه هیچ دولت قانونمند دیگری نمی تواند از تجزیه خاک یک کشور دیگر پشتیبانی کند، زیرا چنین اقدامی بر خلاف قوانین بین المللی مصوب کشورهایی صاحب نفوذ در شورای امنیت بوده و دخالت در امور داخلی دیگر کشورها به شمار می آید، از طرفی ترکیه انتظار داشت رئیس اقلیم به درخواست ها و توصیه هایش بی توجهی نکند و حد اقل زمان رفراندوم را بخاطر مخالفت دولت های غربی، عربی, سازمان ملل و دولت های عراق و ایران به تاخیر بیندازد.
– دولت ترکیه دولتی است مرکب از اسلامگرایان، سرمایه داران ترک و کرد و ناسیونالیست های ترک، اردوغان نمی تواند بدون توجه به نظر آنها و نظر ارتش و شورای امنیت ملی در برابر رفراندوم و استقلال خواهی اقلیم بی تفاوت باشد، اما بنا بر گفته مشاور او ترکیه در اندیشه دخالت نظامی و بستن مرزها برای مدتی طولانی نیست.
– همچنین اولویت ترکیه مهار شرکت سهامی پیمانکاری پ کاکاست که با نزدیک شدن به روسیه مانع ادامه حمایت آن کشور از آن گروه شد و با نزدیکی بیشتر با ایران اضافه بر فروکش کردن جدی جنگ در سوریه می خواهد پ کاکا را از حمایت سران حشدالشعبی نیز محروم کند و در باره نفوذ و حضور احتمالی صهیونیست ها در کردستان عراق مواضعشان را به یکدیگر نزدیک کنند.
– البته تلاش مدنی و قانونی یک ملت ستمدیده ، انفال و مورد بمباران شیمیایی قرار گرفته در سایه دولتی فرقه ای و جامعه ای جنگ و بحران زده و نادادگر حقی و تلاشی مشروع و طبیعی است و مخالفت ترکیه و ایران و … نیز در راستای حفظ مصالح و منافع خود نیز قابل درک است.

۹۶/۰۷/۰۳ش